De vraagprijs

Titel: De vraagprijs
Auteur: Sophie Kinsella als Madeleine Wickham
Uitgeverij: The House of Books
ISBN: 978-90-443-3529-3
Aantal pagina’s: 288
Jaar van uitgave: 2012

Liz en Jonathan Chambers hebben al hun geld geïnvesteerd in de aankoop van een school en gaan daar ook wonen. Ze hebben hun oude huis te koop geplaatst zodat ze hun lening die ze zijn aangegaan voor de aankoop van de school, kunnen aflossen. Hun huis geraakt echter niet verkocht en ze geraken steets dieper in geldproblemen.
Gelukkig is er Marcus Witherstone van het makelaarsbureau die hen uit de nood helpt. Hij zorgt ervoor dat ze het huis kunnen verhuren en zo toch een bron van inkomsten hebben om de lening te betalen.
Het verhaal gaat over hoe Liz en Jonathan proberen om hun school draaiende te houden, hoe Marcus zijn leven wat interessanter wilt maken, over de nieuwe huurders en over wat dit alles met elkaar te maken heeft.

Dit boek is geschreven door Madeleine Wickham, ook wel bekend onder het pseudoniem Sophie Kinsella. Ik heb al veel boeken van Sophie Kinsella gelezen, maar noch nooit onder haar echte naam. Het verschil tussen de twee is vrij groot en je kan de verhalen moeilijk vergelijken. Sophie Kinsella is echt pure Chicklit met veel humor en liefde, terwijl Madeleine Wickham eerder naar een Roman neigt. Er zit nog wel veel liefde en intriges in, maar een stuk minder humor.

Ik vond dit boek heel leuk om te lezen. Het is een stuk anders dan Chicklit, maar daarom niet minder goed of boeiend. Het verhaal is dieper is uitgedacht en je moet vaak wat langer nadenken voor je bepaalde verbanden gelegd hebt. Alle personages waren goed uitgewerkt en ik vond de sprongen die er tussen gemaakt werden dan ook wel gepast. Dit gaf het verhaal nog extra vaart omdat je het van de verschillende kanten kon bekijken. Je wist ook meer dan de personages zelf en dat vind ik altijd wel een leuk gevoel. Je hebt echter niet het gevoel dat je het einde al kent voor dat je het gelezen hebt. Ik was er echt heel nieuwsgierig naar.
Op het eerste zicht vroeg ik mij af wat alle personages eigenlijk met elkaar te maken hadden. Gelukkig kwam ik dat algauw te weten en ik vond het verband tussen hen een beetje toevallig, maar ook wel boeiend.

Ik heb het boek over een (voor mij) vrij lange tijdspanne uitgelezen omdat ik ook even geen tijd had om te lezen toen ik op kamp was. Gelukkig zat ik direct terug in het verhaal na een weekje pauze. Ik heb daarna heel vlot uitgelezen en ik ben zeker van plan om nog meer boeken van Madeleine Wickham te lezen. Ik hou van haar stijl!