Eindeloze verte–Het troebele tij

Titel: Eindeloze verte – Het troebele tij (Gemma Doyle #3a)
Auteur: Libba Bray
Uitgeverij: Full moon
ISBN: 9789048003726
Jaar: 2010

Opgelet, de korte inhoud kan spoilers bevatten! Lees hier en hier de uitleg van de eerste twee boeken.

Gemma heeft Circe verslagen en de magie aan zichzelf gebonden. Nu is het tijd om een bondgenootschap te sluiten met de volkeren van het rijk.
Maar dat blijkt niet zo simpel, want iedereen lijkt wel te azen op absolute macht en Gemma weet niet meer wie ze nog kan vertrouwen.
Op Spence duikt na lange tijd Miss McCleethy terug op en zij maakt het leven van Gemma en haar vriendinnen het er ook niet makkelijker op.
De drie meisjes bereiden zich voor op hun debuut, maar helaas zal Ann als gouvernante bij haar nicht moeten gaan werken. Kan de magie haar helpen om dit te voorkomen?

Van films bestaat het al langer en nu blijkbaar ook bij boeken. Ze worden opgesplitst in twee delen, zodat de kijker, of in dit geval de lezer nog meer zal betalen.
Ik herinner me dat ik dit deel in de Gemma Doyle trilogie al eerder had gelezen, maar ik snapte niet waarom het boek zo bruusk eindigde. Er is bijgevolg ook niet zoveel spanningsopbouw zoals je zou verwachten bij het einde van een boek. Daarom ben ik ook meteen verdergegaan met het laatste boek in de serie en ik beschouw het dan ook als één geheel.

Zoals jullie weten ben ik niet zo’n fan van fantasy, maar dit boek is de perfecte mix van fantasy en historische fictie. Het Victoriaanse tijdperk intrigeert me en het rijk is een aanlokkelijke plaats, waar ik graag meer over te weten kom.
In dit boek kom je al een heleboel te weten over verschillende stammen en wat ze graag willen. Waarom ze de magie in handen willen krijgen is niet geheel duidelijk, maar ik vermoed dat dat op het einde van het laatste deel duidelijk zal worden.

Je merkt dat Gemma kampt met een gevoel van eenzaamheid. Ze voelt zich alleen omdat het lijkt dat iedereen haar alleen maar leuk vindt omdat ze de magie bezit en ik kan haar gevoelens best begrijpen.
Verder vind ik dat het boek aangenaam leest en krijgen we ook weer een kijkje in het Londen van het einde van de 19^de eeuw en dit keer voornamelijk in de theaterwereld.

Toch vind ik dat het grootste ‘mankement’ van dit boek de spanning of beter het gebrek eraan is. Zoals ik dus al zei zouden de twee boeken beter samengebleven zijn zoals het in de originele versie het geval is. Wel denk ik dat de auteur het misschien wat korter had kunnen maken. Het verhaal heeft en wel heel erg lange aanloop en als die ingekort was, was er een boek van 600 pagina’s overgebleven, wat voor de fans normaal geen probleem is.

Ondanks de splitsing heb ik erg genoten van dit boek. Het was al twee jaar geleden dat ik de andere delen (en eigenlijk ook dit deel, maar daar herinner ik me niets meer van) had gelezen en ik moest er even inkomen, maar gelukkig werd er eerst wat herhaald.
Libba Bray weet je te betoveren met haar prachtige metaforen en de werelden die ze schetst. Zelfs mensen zoals ik, die het liever op de realiteit houden worden er door aangetrokken!

 

 

 

---

Andere recensies:

”Ik vind het moeilijk om mijn teleurstelling over dit boek op papier te zetten. Na het eerst en het tweede deel waar ik echt halsoverkop verliefd op werd vanaf de eerste paar bladzijden is deel 3a een beetje een koude douche.”
Joany – Craving Pages