Titel: 1q84 (boek 1)
Auteur: Haruki Murakami
Eerste uitgave: 2010
Vertaald uit het Japans
Van de achterflap:
‘1q84’ is het ijzingwekkend spannende verhaal van Aomame en Tengo. Op het eerste gezicht hebben zij niets met elkaar te maken, maar gaandeweg wordt duidelijk dat hun paden elkaar heel vroeger ooit gekruist moeten hebben, en het zit er even duidelijk in dat dit weer gaat gebeuren. Maar hoe? Met een duizelingwekkende vaart voert Haruki Murakami de lezer mee door parallelle werelden, langs hotelkamers in Tokyo, gewelddadige sekten, nachtclubs en een geheimzinnige jonge vrouw met een wel heel bijzondere afwijking.
Mijn mening:
Mijn voornemen voor het nieuwe jaar was om goed te starten met zeker één boek per week. Uhm, drie weken later blijft daar niet veel meer van over. Ik had grootse plannen voor dikke boeken en daarom dacht ik dat 1Q84 het perfecte boek zou zijn. Lekker dik, drie delen en meteen nog eens mijn eerste Murakami, beter kan niet. Ondertussen heb ik het eerste deel – met enige vertraging – gelezen en mijn plannen een beetje bijgeschaafd. Eén dikke serie is genoeg voor de komende maanden.
Dan nu, waar jullie echt op zitten te wachten, “Hoe was je eerste Murakami?” Gek genoeg kan ik daar geen eenduidig antwoord op geven. Meteen toen ik begon te lezen was ik geïntrigeerd door de personages, de setting en de ietwat vreemde gebeurtenissen die Tengo en Aomame met elkaar verbinden. Murakami schrijft goed en neemt je helemaal mee in de wondere wereld van 1Q84, of beter 1984 met een kantje af. Ik heb zelf nog nauwelijks magisch realisme gelezen, dus dit was dan ook een aangename kennismaking.
Het was niet meteen duidelijk waar het verhaal nu naartoe zou gaan en dat vond ik ook niet erg, want Tengo en Aomame zijn zulke bijzondere personages, dat je hen wel beter wilt leren kennen. Je weet dat ze samen gaan eindigen (of dat hoop ik toch), maar dit verhaal neemt z’n tijd. Ook leuk vond ik het schrijversaspect dat in het boek opduikt. Tengo is een aspirerend romanschrijver en dankzij een bevriende redacteur raakt hij helemaal verstrikt in een uitgeversschandaal. Ik vond het een origineel gevonden probleem dat me ook wel deed nadenken over plagiaat en auteursrecht. Het einde van het eerste deel vond ik daarentegen wat langdradig en er kwamen heel wat ‘technische’ omschrijvingen kijken bij de vreemde gebeurtenissen. Het eerste boek eindigde voor mij dan ook een beetje op een anti-climax.
Toch wil ik weten wat verder zal gebeurden. De schrijfstijl en – ik blijf het herhalen – de personages zijn zo uniek, dat ze me gewoon niet loslaten. Vooral Aomame haar geheime wapen heeft een diepe indruk op me achtergelaten, wat een power woman! Binnenkort kunnen jullie dus zeker een vervolg verwachten. Laat nummer twee maar komen!
Eindoordeel: 4/5
Las jij al iets van Murakami en wat vond je ervan?