1q84 (boek 1) – Haruki Murakami

Titel: 1q84 (boek 1)
Auteur: Haruki Murakami
Eerste uitgave: 2010
Vertaald uit het Japans

Van de achterflap:
‘1q84’ is het ijzingwekkend spannende verhaal van Aomame en Tengo. Op het eerste gezicht hebben zij niets met elkaar te maken, maar gaandeweg wordt duidelijk dat hun paden elkaar heel vroeger ooit gekruist moeten hebben, en het zit er even duidelijk in dat dit weer gaat gebeuren. Maar hoe? Met een duizelingwekkende vaart voert Haruki Murakami de lezer mee door parallelle werelden, langs hotelkamers in Tokyo, gewelddadige sekten, nachtclubs en een geheimzinnige jonge vrouw met een wel heel bijzondere afwijking.

Mijn mening:

Mijn voornemen voor het nieuwe jaar was om goed te starten met zeker één boek per week. Uhm, drie weken later blijft daar niet veel meer van over. Ik had grootse plannen voor dikke boeken en daarom dacht ik dat 1Q84 het perfecte boek zou zijn. Lekker dik, drie delen en meteen nog eens mijn eerste Murakami, beter kan niet. Ondertussen heb ik het eerste deel – met enige vertraging – gelezen en mijn plannen een beetje bijgeschaafd. Eén dikke serie is genoeg voor de komende maanden.

Dan nu, waar jullie echt op zitten te wachten, “Hoe was je eerste Murakami?” Gek genoeg kan ik daar geen eenduidig antwoord op geven. Meteen toen ik begon te lezen was ik geïntrigeerd door de personages, de setting en de ietwat vreemde gebeurtenissen die Tengo en Aomame met elkaar verbinden. Murakami schrijft goed en neemt je helemaal mee in de wondere wereld van 1Q84, of beter 1984 met een kantje af. Ik heb zelf nog nauwelijks magisch realisme gelezen, dus dit was dan ook een aangename kennismaking.

Het was niet meteen duidelijk waar het verhaal nu naartoe zou gaan en dat vond ik ook niet erg, want Tengo en Aomame zijn zulke bijzondere personages, dat je hen wel beter wilt leren kennen. Je weet dat ze samen gaan eindigen (of dat hoop ik toch), maar dit verhaal neemt z’n tijd. Ook leuk vond ik het schrijversaspect dat in het boek opduikt. Tengo is een aspirerend romanschrijver en dankzij een bevriende redacteur raakt hij helemaal verstrikt in een uitgeversschandaal. Ik vond het een origineel gevonden probleem dat me ook wel deed nadenken over plagiaat en auteursrecht. Het einde van het eerste deel vond ik  daarentegen wat langdradig en er kwamen heel wat ‘technische’ omschrijvingen kijken bij de vreemde gebeurtenissen. Het eerste boek eindigde voor mij dan ook een beetje op een anti-climax.

Toch wil ik weten wat verder zal gebeurden. De schrijfstijl en – ik blijf het herhalen – de personages zijn zo uniek, dat ze me gewoon niet loslaten. Vooral Aomame haar geheime wapen heeft een diepe indruk op me achtergelaten, wat een power woman! Binnenkort kunnen jullie dus zeker een vervolg verwachten. Laat nummer twee maar komen!

Eindoordeel: 4/5

Las jij al iets van Murakami en wat vond je ervan?

Eindeloze verte–De roos van de strijd

 

Titel: Eindeloze verte – De roos van de strijd (Gemma Doyle #3b)
Auteur: Libba Bray
Uitgeverij: Moon
ISBN: 9789048003730
Jaar: 2010

Ook hier dreigt spoilergevaar! Lees hier mijn recensie van deel 3a.

In dit laatste deel van de serie kom je eindelijk te weten wat er aan de hand is in het Rijk. De verschillende volkeren staan op de rand van een oorlog en het Winterland bereidt zijn terugkeer voor.
Te midden van dit alles probeert Gemma te bedenken hoe ze de magie zal verdelen over het Rijk. Hierbij krijgt ze onder andere hulp van Eugenia Spence, de directrice die haar leven gaf voor haar leerlingen, en Willemina Whyat die via mysterieuze tekeningen aanwijzingen geeft. Maar de eeuwige vraag blijft: wie is er te vertrouwen?
Daarnaast probeert Gemma oplossingen te zoeken voor de problemen van haar vriendinnen, maar die lijken haar niet altijd even goed te begrijpen.

Eindelijk, de finale! Waar het in deel 3a duidelijk aan spanning ontbrak zit dit deel er barstensvol van! Na de lange aanloop had ik eindelijk het gevoel datgene te krijgen waar ik op wachtte en met een tevreden gevoel sluit ik dan ook de reeks af.

Ik zal het deze keer kort houden. Het is een aangenaam boek en naarmate je dichter naar het einde komt wordt het steeds spannender. De liefde van Gemma en Kartik komt tot een hoogtepunt en ook over het liefdesleven van Felicity kom je meer te weten.
Onverklaarbare dingen worden verklaard, maar bovenal is het gewoon een heerlijk verhaal!
Je droomt helemaal weg in de wondere wereld van het Rijk en de beschrijvingen van de kleding en de gebruiken van de elite van het einde van de 19de eeuw doen elke geschiedenis fan watertanden.

Kortom, dit boek bevat de juiste dosis magie, liefde en geschiedenis en doet het hart van een boekenliefhebber sneller slaan. Als je nog niet begonnen bent aan deze reeks zou ik het je zeker aanraden. Eventjes weg uit deze wereld…

 

4,5 op 5

 

 

————————————————————————–

Andere recensies

Het viel niet mee om mezelf ervan te weerhouden me op mijn knieën op de grond te laten vallen om schrijfster Libba Bray te bedanken voor de spannende afsluiting van de Gemma Doyle trilogie.
Joany – Craving Pages

Eindeloze verte–Het troebele tij

Titel: Eindeloze verte – Het troebele tij (Gemma Doyle #3a)
Auteur: Libba Bray
Uitgeverij: Full moon
ISBN: 9789048003726
Jaar: 2010

Opgelet, de korte inhoud kan spoilers bevatten! Lees hier en hier de uitleg van de eerste twee boeken.

Gemma heeft Circe verslagen en de magie aan zichzelf gebonden. Nu is het tijd om een bondgenootschap te sluiten met de volkeren van het rijk.
Maar dat blijkt niet zo simpel, want iedereen lijkt wel te azen op absolute macht en Gemma weet niet meer wie ze nog kan vertrouwen.
Op Spence duikt na lange tijd Miss McCleethy terug op en zij maakt het leven van Gemma en haar vriendinnen het er ook niet makkelijker op.
De drie meisjes bereiden zich voor op hun debuut, maar helaas zal Ann als gouvernante bij haar nicht moeten gaan werken. Kan de magie haar helpen om dit te voorkomen?

Van films bestaat het al langer en nu blijkbaar ook bij boeken. Ze worden opgesplitst in twee delen, zodat de kijker, of in dit geval de lezer nog meer zal betalen.
Ik herinner me dat ik dit deel in de Gemma Doyle trilogie al eerder had gelezen, maar ik snapte niet waarom het boek zo bruusk eindigde. Er is bijgevolg ook niet zoveel spanningsopbouw zoals je zou verwachten bij het einde van een boek. Daarom ben ik ook meteen verdergegaan met het laatste boek in de serie en ik beschouw het dan ook als één geheel.

Zoals jullie weten ben ik niet zo’n fan van fantasy, maar dit boek is de perfecte mix van fantasy en historische fictie. Het Victoriaanse tijdperk intrigeert me en het rijk is een aanlokkelijke plaats, waar ik graag meer over te weten kom.
In dit boek kom je al een heleboel te weten over verschillende stammen en wat ze graag willen. Waarom ze de magie in handen willen krijgen is niet geheel duidelijk, maar ik vermoed dat dat op het einde van het laatste deel duidelijk zal worden.

Je merkt dat Gemma kampt met een gevoel van eenzaamheid. Ze voelt zich alleen omdat het lijkt dat iedereen haar alleen maar leuk vindt omdat ze de magie bezit en ik kan haar gevoelens best begrijpen.
Verder vind ik dat het boek aangenaam leest en krijgen we ook weer een kijkje in het Londen van het einde van de 19de eeuw en dit keer voornamelijk in de theaterwereld.

Toch vind ik dat het grootste ‘mankement’ van dit boek de spanning of beter het gebrek eraan is. Zoals ik dus al zei zouden de twee boeken beter samengebleven zijn zoals het in de originele versie het geval is. Wel denk ik dat de auteur het misschien wat korter had kunnen maken. Het verhaal heeft en wel heel erg lange aanloop en als die ingekort was, was er een boek van 600 pagina’s overgebleven, wat voor de fans normaal geen probleem is.

Ondanks de splitsing heb ik erg genoten van dit boek. Het was al twee jaar geleden dat ik de andere delen (en eigenlijk ook dit deel, maar daar herinner ik me niets meer van) had gelezen en ik moest er even inkomen, maar gelukkig werd er eerst wat herhaald.
Libba Bray weet je te betoveren met haar prachtige metaforen en de werelden die ze schetst. Zelfs mensen zoals ik, die het liever op de realiteit houden worden er door aangetrokken!

4 op 5

 

 

 


Andere recensies:

”Ik vind het moeilijk om mijn teleurstelling over dit boek op papier te zetten. Na het eerst en het tweede deel waar ik echt halsoverkop verliefd op werd vanaf de eerste paar bladzijden is deel 3a een beetje een koude douche.”
Joany – Craving Pages

Koning van Katoren

Titel: Koning van Katoren
Auteur: Jan Terlouw
Uitgeverij: Lemniscaat
ISBN: 9060690885
Aantal pagina’s: 168
Uitgave: 1971

Sinds de dood van de geliefde koning van Katoren hebben zes  rigide ministers het beleid van het  land overgenomen. Op dezelfde avond als de koning stierf is Stach geboren, om die reden zijn Stach en zijn oom Gervaas ervan overtuigd dat hij voorbestemd is om de nieuwe koning te worden. Wanneer Stach als zeventienjarige jongeman de kans krijgt om de kroon op te eisen, grijpt hij die met beide handen, maar de ministers van Katoren  zijn daar niet van gediend en leggen hem zeven zware haast onmogelijke opdrachten voor.

Al jaren lang behoort Koning van Katoren tot een van mijn meest geliefde boeken en toen ik per toeval erachter kwam dat het prijswinnende boek van de Gouden Griffel 1972 verfilmd werd, moest ik hem nog eens lezen.

Het klinkt zo cheezy, maar Koning van Katoren is werkelijk een boek voor jong en oud.
Koning van Katoren is een fantasieverhaal met tovenaars en draken tot-en-met, toch kun je er vele hedendaagse maatschappelijk problemen in herkennen. Zo laten de zeven aartsmoeilijk opdrachten van Stach duidelijk slechte situaties door toedoen van de mens zien. Enkele voorbeelden zijn de luidruchtige vogels van het stadje Decibel, die maken zoveel lawaai dat men er doof van wordt, net zoals geluidsoverlast van vervoersmiddelen. De milieuvervuiling komt dan weer naar voren in de opdracht van De draak van Smook. Ook de kerkelijke verschillen worden aangekaart in De schuifelende kerken van Uikumene.

Jan Terlouw brengt het avonturenverhaal van Stach in vrolijke woorden en is niet bang om guitige woorden als sikkepit, poespas of pardoes te gebruiken. Stach zelf is ook een jongeman met karakter. Hij is niet op zijn mondje gevallen en vertelt als een ware dondersteen de oprechte waarheid. Niet alleen Stach zorgt voor lollige situaties, maar de ministers van Katoren zorgen elk op hun eigen manier ook voor enkele lachbuien. De ministers zijn getypeerd volgens menselijke eigenschappen. Zoals Minister Zuiver: de Minister van Reinheid die haast een hartverzakking krijgt als hij Stach zijn schoenen, die onder de vogelpoep van de vogels van Decibel, ziet.

Koning van Katoren bevat meer dan spannende belevenissen, grappen en ook liefde ontbreekt er niet. Liefde van een kindvriendelijk niveau weliswaar. Regelmatig wisselt Stach zoete brieven uit met Kim, de dochter van de burgemeester van Wapenfelt waar zijn tweede opdracht hem had gebracht om de granaatappelboom met echte granaten te ontmantelen. Daarnaast bevindt Kim  zich altijd aan Stach zijn zij in moeilijke tijden.

Koning van Katoren is een aanrader voor alleman die houdt van avontuur en humor.

5-op-5.jpg

Zielen

Titel: Zielen
Oorsponkelijke titel: The Host
Auteur: Stephenie Meyer
Uitgeverij: Amsterdam: Mynx
ISBN: 9789089680433
Aantal Pagina’s: 576
Jaar van uitgave: 2009

De aarde is bijna helemaal overgenomen door vreemde wezens. Het zijn speciale wezens die zich in het brein van de mensen planten en hen dan besturen.  Aangezien er bijna geen en gemakkelijk verstopbare uiterlijke zaken zijn die de aanwezigheid van het ras aanduiden, hebben de wezens de aarde heel gemakkelijk kunnen overnemen.  Nu blijven nog maar drie mensen over: Melanie Stryder, een andere jongeman die ze is tegengekomen tijdens het vluchten en haar kleine broertje. In ieder geval: dat denken ze!
Als ze eten stelen uit een huis en ze de tv aanzetten, denkt Melanie haar tante te herkennen! Ze besluit haar te gaan opzoeken en laat daarom haar kleine broertje, Jamie, en de vriend, Jared, even achter bij hun schuilplaats. Melanie wordt echter betrapt en gevangen genomen.

De ‘aliens’ proberen nu ook een van hen in Melanie te steken en dat lukt ook bijna. Wanneer deze wakker wordt merkt ze echter dat Melanie nog altijd aanwezig is in haar hoofd, wat normaal niet zou mogen. Ook merkt ze dat Melanie nog gedachten en herinneringen voor haar verborgen kan houden! Eerst probeert Wandelaar, zo heet het wezen dat ze in Melanie hebben gestoken, het nog te ontkennen en Melanie te negeren. Maar Melanie wordt steeds sterker en sterker en laat zich niet meer zomaar negeren!

Iedereen kent Stephenie Meyer van The Twilight Saga. deze boeken vind ik oké, maar ik ben geen grote fan. Ik wou eigenlijk eens weten of ze nog andere boeken had geschreven, en dat had ze. Daarom heb ik Zielen gelezen. Dit boek beviel me meer en is ondertussen al een van mijn favoriete boeken geworden.

Doorheen het verhaal kom je meer en meer te weten over de vreemde wezens en hun manier van leven. Zo kom je te weten dat ze nog meer planeten dan de Aarde hebben overgenomen en dat ze die allemaal verbeteren en eigenlijk perfect maken. Je leest dus hoe wij zouden moeten zijn en leven: trouw, eerlijk, gelijkwaardig…
Vaak ben ik echt even moeten stoppen om na te denken over wat er stond.

Het verhaal zelf vind ik goed gevonden. Hoe verder je komt, hoe meer complicaties en moeilijke keuzes er zijn. Alleen het einde, waar ik natuurlijk niets over kan zeggen, vind ik iets minder. Maar dan heb ik het echt over het allerlaatste hoofdstuk en de epiloog.

Voor de rest vond ik het echt een geweldig boek en zoals ik al zei is het een van mijn favorieten! Echt een aanrader. Maar volgens mij is geen enkel boek perfect, daarom krijgt Zielen van mij 4,5 ster!

(Door Jacob)