Titel: Asterix en het geschenk van Caesar
Tekst: R. Goscinny
Tekeningen: A. Uderzo
Reeks: Asterix
Album nr.: 21
Uitgeverij: Dargaud
Twee centurions krijgen na 20 jaar legerdienst hun ontslag van Caesar. Net als elke veteraan krijgen ze een stukje grond toegezegd waar ze in hun verdere leven iets mee mogen doen. Maar één van de twee centurions beledigd Caesar op de avond voor zijn ontslag en daarom wil Caesar hem een poets bakken. Deze centurion krijgt het dorpje waar Asterix en Obelix wonen toegezegd. Dat gaat natuurlijk niet zonder problemen, want hun dorpje valt immers niet onder het gezag van de Romeinen…
Het was de eerste keer dat ik een strip van Asterix las. Shame on me! Ik weet niet waarom ik nooit eerder een strip uit deze reeks heb gelezen, want het is bijzonder goed meegevallen!
Toen ik dit weekend aan het studeren was voor Latijn, wat behoorlijk saai kan zijn, las ik om mijn studie wat op te vrolijken de korte stripfragmentjes van Asterix die in mijn handboek stonden. Ik vond het heel leuk en grappig en herinnerde mij opeens dat wij bij ons thuis een grote stripcollectie hebben die ergens in een hoekje staat te verstoffen. Ik ging een kijkje nemen en ja hoor! Daar stonden de strips van Asterix, ik heb er willekeurig eentje uitgepikt en dat was Het geschenk van Caesar.
Het eerste wat mij opviel aan de strip waren de mooie tekeningen. Het zijn er van die heel gedetailleerde en mooi afgewerkte, iets heel anders dan die van de Kiekeboes bijvoorbeeld. Verder was de hoeveelheid tekst per tekstballonnetje ook nieuw voor mij. Ik ben gewoon om strips te lezen waar de tekstballonnetjes niet zo rijkelijk gevuld zijn. Je kan dit zowel positief als negatief bestempelen. Het kan positief zijn omdat het verhaal dan langer duurt en er waarschijnlijk ook wat meer inhoud in zit. Maar je kan dit ook als negatief beschouwen als je graag strips leest die je op 20 minuutjes uit hebt. Voor mij is dit positief. Ik vind dat strips net als boeken toch een degelijke inhoud moeten hebben. Voor mij kenmerkte dit de hele strip, het verhaal was sterk. Je merkte echt dat er goed nagedacht was over het hele plot en de personages pasten daar goed bij.
Verder vond ik dat de mopjes die er, soms subtiel, inzaten echt grappig waren. Ze waren niet slapjes, maar doordacht en dat maakte ze juist zo goed. Het is dat ik mij op een plaats bevond waar ik niet luidop mocht lachen dat ik het niet gedaan heb.
Voor mij is er een poort opgegaan op vlak van stripverhalen. Ik denk dat ik nog wel een tijdje zoet zal zijn met het lezen alle strips die in het verstofte hoekje liggen. Het zijn niet alleen strips van Asterix, maar ook van Robbedoes, Marsupilami en Suske & Wiske. Ik weet dus wat te doen in de vakantie!
door Ellen